Zasady Etyki Piłkarskiej, Zasada wzajemności, cz. 4

Każdy uczestnik meczu zobowiązuje się przestrzegać przepisów i reguł kultury, oczekując zarazem, iż przeciwnicy także zajmą podobną postawę (ZASADA WZAJEMNOŚCI).

Wzajemność. Jest to jedna z najstarszych zasad obowiązujących wśród ludzi. Jest ona obecna we wszystkich kulturach na całym świecie i jednocześnie jest zasadą najmocniejszą. Prawdopodobnie jest tak powszechna, bo pochodzi z pradawnych czasów. Wcześniej danie czegoś było oczywistą stratą. Umiejętność samodzielnego zdobycia dóbr ponad możliwość przejedzenia we własnym kręgu umożliwiła rozdawanie nadmiaru. Ponieważ innym także się to zdarzało, zauważono z czasem, że danie czegoś nie powoduje bezpowrotnej utraty. Obdarowany po jakimś czasie odwzajemnia się. Ci, którzy się nie wymieniali, z czasem wymarli. To była taka pradawna lodówka. Pozwalająca na swoiste “przechowanie” nadmiaru na później.

W książce Paulo Coelho Zahir nazywa się to „bankiem przysług”.
Dziś reguła ta wywiera najmocniejszy wpływ na ludzkie postępowanie. Wewnętrzna potrzeba odwzajemnienia przysługi jest najczęściej występującym mechanizmem w relacjach społecznych. Osoba, która tego nie czyni, odczuwa pewien dyskomfort i wstyd “życia z długiem wdzięczności”.

Reguła ta doczekała się wielu odmian praktycznych, a dziesiątki firm wykorzystują ją w swoich strategiach marketingowych. Darmowe próbki czy doradztwo, niezobowiązująca wizyta eksperta-doradcy w naszym domu — oczywiście wkalkulowane w cenę — rodzą zobowiązanie, że jeśli już, to z tą właśnie firmą. Negocjator ustępujący w rozmowach oczekuje tego samego od przeciwnika (metoda wzajemności ustępstw). Każdy doświadczony sprzedawca wie, że poważnego klienta zdobywa się, pokazując najpierw najdroższe oferty, a potem na ich tle te, które naprawdę chcemy sprzedać (metoda kontrastu). Jeśli chcesz pożyczyć 100 zł, poproś o 500, zaakceptuj odmowę i poproś o 100. Dostaniesz! Ty przecież coś dałeś, bo zgodziłeś się na odmowę w sprawie 500 zł. Teraz kolej na jakąś zgodę tej drugiej strony — wzajemność działa.

Dlaczego tak chętnie dziękujemy lekarzom, nauczycielom, profesorom, adwokatom kwiatami, eleganckimi prezentami, choć wcześniej płacimy im przecież za usługę? Bo liczymy na wzajemność następnym razem? Też. Ale także dlatego, bo chcemy myśleć, że to nasz dodatkowy (ponad zapłatę) rewanż za ich dodatkowe działania (nadzwyczajne, bardziej staranne) wobec nas samych.

Jak się bronić? Manipulacyjne wykorzystanie tej reguły polega na tym, że w ślad za stosunkowo małą przysługą, podarunkiem czy uprzejmością następuje niewspółmiernie duża prośba. W zasadzie jesteśmy pozbawieni szans ucieczki — w swoim własnym mniemaniu musimy odwzajemnić wcześniejszą przysługę. I robimy coś, nie mając na to zupełnie ochoty. Ale pytanie — czym ci się zreważuję — gna nas do tego jak ekspres Edgar do Włoszczowy.

Jak korzystać? Rozdawać to, co mamy w nadmiarze i co nas nic nie kosztuje: dobre słowo, uśmiech, informację, uprzejmość. Także komplementy, dostrzeganie działań innych ludzi, chwalenie ich za to. Wróci szybko — sami będą chcieli oddać!
Autorzy: Marek Skała, Andrzej Mleczko. Powyższe opracowanie jest fragmentem książki “Psychologia zmiany. Rzecz dla wściekniętych”.

Artykuł ze strony (więcej): http://manipulant.pl/regula-wzajemnosci/

Kabaret Moralnego Niepokoju, Telefoniczna rezerwacja biletów, Wzajemność i życzliwość usług...

Zasady Etyki Piłkarskiej, Zasada równości, cz. 3

Na boisku piłkarskim spotykają się zawsze rywale, którzy jako ludzie są tacy sami po obu stronach. Aby mecze miały sens, wszystkich muszą obowiązywać równe prawa i równe obowiązki (ZASADA RÓWNOŚCI).

Większość z nas jest przekonana o słuszności zasady równości wobec prawa oraz zasady równości szans w zdobyciu wykształcenia i osiągnięcia wysokiej pozycji społecznej. Każdy według zdolności i chęci. W życiu bowiem „nie o to bowiem idzie żeby innym sprawiać ulgę, a sobie utrapienie, lecz żeby była równość. Teraz więc niech wasz dostatek przyjdzie z pomocą ich potrzebom, aby ich bogactwo było wam pomocą w waszych niedostatkach i aby nastała równość według tego, co jest napisane: Nie miał za wiele ten, kto miał dużo. Nie miał za mało ten, kto miał niewiele" (2 Kor 8, 13-15).

Leszek Kołakowski powiedział, że: „Równość w ludzkiej godności i wynikająca stąd równość praw i obowiązków jest wymogiem, bez którego stoczylibyśmy się w barbarzyństwo. (...) Wiara w tę równość nie tylko chroni naszą cywilizację, ale czyni nas ludźmi”.

Lis zamilkł i długo przypatrywał się Małemu Księciu. - Proszę cię... oswój mnie - powiedział. - Bardzo chętnie - odpowiedział Mały Książę - lecz nie mam dużo czasu. Muszę znaleźć przyjaciół i nauczyć się wielu rzeczy. - Poznaje się tylko to, co sie oswoi - powiedził lis. - Ludzie mają zbyt mało czasu, abu cokolwiek poznać. Kupują w sklepach rzeczy gotowe. A ponieważ nie ma magazynów z przyjaciółmi, więc ludzie nie mają przyjaciół. Jeśli chcesz mieć przyjaciela, oswój mnie! (Antoine de Sait-Exupery) Daj każdemu szansę...

Daj dzieciom równe szanse


Wiersz
...jednak człowiek uczy się przez całe życie.
Nikt przecież nie powiedział że życie jest proste, nawet dla dziecka.
Szanuj mnie, żebym szanował innych...
wybaczaj, żebym umiał wybaczać...
słuchaj, żebym umiał słuchać...
nie bij, żebym nie bił...
nie poniżaj, żebym nie poniżał...
rozmawiaj ze mną, żebym umiał rozmawiać...
nie wyśmiewaj...
nie obrażaj...
nie lekceważ...
kochaj mnie, żebym umiał kochać...
uczę się życia od ciebie...

Greatest goalkeeper actions ever!

Greatest goalkeeper actions ever!
Warto zobaczyć, szczególnie trzy interwencje naszego bramkarza Jerzego Dudka. Pozdrawiam i miłego oglądania!!!

Dziś Święto św. Patryka

Dzień Świętego Patryka (ang. Saint Patrick's Day, irl. Lá 'le Pádraig lub Lá Fhéile Pádraig ) - irlandzkie święto narodowe obchodzone jest 17 marca. Święto patrona Irlandii - św. Patryka obchodzone jest również poza Irlandią, także w Polsce, co jest związane zarówno z popularnością kultury celtyckiej, jak i pewnymi podobieństwami kulturowymi społeczności. W innych krajach święto to związane jest przede wszystkim z serwowaniem tradycyjnego, irlandzkiego "zielonego" piwa oraz pokazami irlandzkich tańców i muzyki.

Dzień Świętego Patryka jest dniem wolnym od pracy. Irlandczycy w wielu miastach organizują festyny i uliczne pochody, w których dominuje kolor zielony - symbolizujący koniczynę, przypisywaną tradycyjnie świętemu Patrykowi.

Dzień św. Patryka obchodzony w Nowym Jorku, NY.


Dzień św. Patryka obchodzony w Chicago, IL.


Patryk nie był pierwszym misjonarzem krzewiącym chrześcijaństwo w Irlandii, jednak to legendy o nim są żywe do dziś. Według podań, w początku V w., nastoletni wówczas Patryk został porwany przez piratów i wywieziony jako niewolnik na wyspy Irlandii, skąd udało mu się jednak uciec i powrócić do rodzinnych stron w Brytanii. Niedługo potem jednak, skłoniony proroczymi objawieniami, powrócił w celu chrystianizacji tego pogańskiego kraju. Z pomocą koniczyny tłumaczyć miał istnienie Trójcy Świętej, przez co stała się ona powszechnie uważana za symbol tego kraju. Według legend przywracał wzrok ślepcom, ożywiał zmarłych, a kraj uwolnił od plagi węży, które symbolizować miały również zło. Pod koniec życia dokonał chrztu kraju

Ze św. Patrykiem wiąże się również legendę, że wygnał z Irlandii wszystkie węże. Wydarzenie to miało odniesienie do Biblii, gdyż w ten sposób Patryk miał wygnać zło z Irlandii. Irlandczycy przekonują, że ich patron był też wytrawnym piwoszem, ponieważ pastorał, który nosił, przypomina łopatkę do mieszania słodu.

Zasady Etyki Piłkarskiej, Zasada podwyższonej odpowiedzialności, cz.2

2. Futbol jest najpopularniejszym sportem na świecie i w kraju, toteż spoczywa na nim odpowiednio zwiększona odpowiedzialność za cały sport oraz za zdrowotne i moralne wychowanie młodzieży (ZASADA PODWYŻSZONEJ ODPOWIEDZIALNOŚCI).

Jonathan Carroll powiedział kiedyś, że „Jako rodzice zawsze musimy mieć skrzydła wystarczająco duże, aby otoczyć nimi dzieci i osłonić je przed krzywdą czy bólem. To figuruje w naszym kontrakcie z Bogiem, kiedy bierzemy na siebie odpowiedzialność za ich życie”.

Każdy z nas powinien przyjąć odpowiedzialność za drugiego człowieka. Swoimi zdolnościami powinniśmy przczyniać się do osiągnięcia celu jakim jest umocnienie wspólnoty, aby zapewnić jej przyszłą egzystencję. Sama dobra wola bowiem nie wystarcza. Potrzebne jest jeszcze poczucie obowiązku, dyscyplina oraz systematyczność. Poprzez sprawy małej wartości człowiek dochodzi do odpowiedzialności za sprawy wielkie. Dlatego postawa odpowiedzialności jest tak ważna w naszym życiu.

Ucieczka od odpowiedzialnośći, to ucieczka od życia. Emil Cioran powiedział kiedyś: „Jestem osobą pasywną, niezdolną do interwencji, a także nieodpowiedzialną; mam lęk przed wszelką formą odpowiedzialności. Na samą myśl o odpowiedzialności jestem chory”.

Jedną z cech człowieka dorosłego jest odpowiedzialność za własne życie zarówno w sferze fizycznej, emocjonalnej, intelektualnej, jak i duchowej. Odpowiedzialność jest podstawą samorealizacji człowieka, jego moralności i więzi społecznych. Istotą odpowiedzialności jest to, że człowiek sam przyczynia się do osiągania własnego dobra i dobra innych. Postawa odpowiedzialności, w najprostszym ujęciu, wymaga spełnienia czterech warunków: wiem, co robię, znam cel działania, przewiduję konsekwencje, przyjmuję i ponoszę te konsekwencje. "Człowiek musi się nauczyć brać odpowiedzialność za wszystko, co robi nie obwiniać tylko innych, gdy coś się nie wiedzie" słusznie powiedziała Brigitte Beil.

Wychowanie do odpowiedzialności za własne postępowanie dokonuje się najlepiej w dobrej atmosferze domowej, szkolnej, pracy, sportu i odpoczynku. Każdy z nas w duchu wolności ukierunkowanej na miłość powinien poczuwać się do odpowiedzialności za innych członków grupy do której przynależy. Żyjąc wraz z innymi, każdy z nas stopniowo odkrywa konkretne wymiary (współ)odpowiedzialności społecznej.

Neo-nówka i odpowiedzialnoć za Euro 2012

WIERSZ, Dominika Górnik
Odpowiedzialny każdy musi być,
Za to co robi i jak ma żyć.
Odpowiedzialny za swoje rzeczy i kolekcje,
Jak się przygotować na następne lekcje,
Odpowiedzialny za swoje w zeszycie gryzmoły,
Lub ładne pismo i rysowane przez siebie anioły.
Nie jesteś odpowiedzialny,
że koleżanki plotkowały,
A jak jesteś za wszystko, co twoje -
jesteś godny pochwały.

Zasady Etyki Piłkarskiej, Zasada właściwej proporcji, cz.1

Zasada 1. Piłka nożna jest sportem, toteż nie należy jej traktować ani wyżej od ważnych spraw życia, indywidualnych i społecznych, ani też niżej, degradując ją do poziomu niskich instynktów, handlu lub uprzedmiotowienia człowieka (ZASADA WŁAŚCIWEJ PROPORCJI).

W ostatnich latach media wciąż koncentrują się na harmonijnym rozwoju ludzkiego ciała. Zachęcają do nadawania mu możliwie najpiękniejszych kształtów, przestrzegania diet oraz prowadzenia zdrowego stylu życia, który zapewniłby nam dobrą kondycję fizyczną i długie życie. Tymczasem człowiek posiada nie tylko ciało, ale również umysł i ducha.

Wyznaczając sobie ambitne cele, pracujemy bardzo ciężko, coraz ciężej. Niejednokrotnie godzinom spędzonym w pracy towarzyszy zamartwianiem się o to, czy następnego dnia tę pracę będziemy nadal posadać. Lęk przed jej utratą wprowadza niepokój i nerwy. Recesja ekonomiczna w Ameryce zmusza nas to tego, że jestesmy jeszcze bardzej zajęci, zabiegani, zalatani. To prowadzi do coraz większego zmęczenia. Nie ma przez to poczucia, iż nasza praca i wysiłek prowadzą do czegoś wartościowego. I nawet kiedy osiągamy jakiś sukces, jakiś cel, to mamy wątpliwości, czy jest on odpowiedni i właściwy. Brak bowiem w tym radości przeżywanego życia. Myślimy częściej o tym, co było, niż o tym, co jest przed nami, a przecież nasze życie to „tu i teraz”.

Człowiek nie jest robotem i jeśli czujecie, że tak właśnie jest, to oznacza, że w naszym życiu brak jest pewnej harmonii i równowagi życiowej. Zasada zastosowania właściwych proporcji została zachwiana. Mając przed sobą tyle możliwości i wyborów, nie zawsze potrafimy wybierać dobrze. Rozdarci pomiędzy obowiązkiem robienia tego „co musimy”, a potrzebą kontaktów z innymi, mamy poczucie, że w imię tego obowiązku odwracamy się od wszystkiego, co niesie nam radość. W imię racjonalności niszczymy naszą spontaniczność, patrząc jak życie przecieka nam pomiędzy palcami. Wydaje się, że taka świadomość wśród domowników, kolegów, przyjaciół, jest coraz powszechniejsza.

Tymczasem odnalezienie harmonii oraz ustalenie właściwych proporcji w naszym życiu, jest jedynym sposobem na odzyskanie radości, a przede wszystkim poczucia sensu. Harmonijne życie jest procesem i kierunkiem, nie powinno zatem być celem samy w sobie. Aby odnaleźć ten kierunek należy pozbyć się zwątpienia i złej samooceny, a także należy przezwyciężyć zahamowania i lęki oraz opór wobec wszelkich zmian. Marzenia należy przekształcić w plan działania. Harmonia życia to umiejętność decydowania, ale i równowaga między rodziną, szkołą, sportem, rozwojem fizycznym, psychicznym i duchowym. Potrzeba nam zatem zachować właściwe proporcje między rzeczami, a ludźmi; między „posiadaniem”, a „byciem”, między pracą i modlitwą.

W naszym życiu ważna jest równowaga (indiferentia) w sferze emocji i uczuć. Potrzebna jest zasada zachowania pewnych proporcji. „Niepoukładanie” w sferze uczuć może wprowadzić chaos, który potrafi manipulować człowiekiem. Człowiek zachowuje się wtedy tak, jak niechciałby się zachowywać. Tymczasem człowiek powinien kierować swoimi uczuciami tak, aby osiągnąć wyznaczony cel, którym jest, wg św. Ignacego, założyciela jezuitów, „bycie z Bogiem, w niebie”; czyli cel ostateczny, dla którego zostaliśmy stworzeni. Zasada zachowania własciwych proporcji pomaga nam w stawaniu się coraz bardziej, w pełni, człowiekiem.

Zasady Etyki Piłkarskiej.

Przez wiele lat miliony kibiców wierzyły, że piłka jest okrągła, bramki są dwie, a wygrywa ta drużyna, która strzeli jednego gola więcej. Były szef PZPN w Polsce Michał Listkiewicz dla naprawy futbolu powołał w maju 2005 roku Komisję Etyki Piłkarskiej. Nie wiem, czy Komisja Etyki do dziś działa i jak pracuje, ale spodobały mi się poszczególne punkty „Zasad tej Komisji”. Stąd postanowiłem pisać kolejno opracowania poszczególnych tych zasad, które powinny być przestrzegane przez piłkarzy w czasie gry. Dotyczy to zawodników JOM Soccer Club, bo w końcu jest to drużyna piłkarska!!! Zasady te należy przestrzgać również w naszym zwykłym, codziennym życiu. Do czego serdecznie zachęcam!

Chciałbym, abyśmy zatrzymali się, co czwartek, nad kolejnym z 22 punktów i wyciągnęli „jakieś” wnioski dla siebie. Wasze komentarze są mile widziane. Piszcie o tym co myślicie w komentarzu, który można zamiesić poniżej artykułu. Nie zawracajcie uwagi na błędy językowe, gramatyczne, czy ortograficzne. Nie jest to tak bardzo ważne, niż wasze słowo, które może pogłębić przedstawioną myśl.

Zapraszam w kolejne 22 czwartki do przeczytania i analizowania Zasad Etyki Piłkarskiej.

Jak należy rozumieć maksymę „Sport to zdrowie”?

Nikomu z nas nie trzeba tłumaczyć, jak ważnym elementem naszego życia jest ruch. Słyszymy o tym ciągle z radia, telewizji, w niemal każdej kobiecej gazecie znaleźć można jakiś zestaw ćwiczeń. Jednak wiem z obserwacji (a niestety również z własnego doświadczenia…), że większość ludzi, którzy nie pałają zbytnim zapałem do sportu, wykręca się brakiem czasu, zmęczeniem, złym samopoczuciem itp. itd... Jak sobie z tym radzić?



Przede wszystkim należy uzmysłowić sobie, że odpoczynek wcale nie musi polegać na leżeniu przed telewizorem albo czytaniu książki w hamaku. Oczywiście czasami można sobie pozwolić na bierny relaks, jednak znacznie bardziej wskazany jest tzw. aktywny wypoczynek. Jestem przekonana, że nawet najbardziej niechętna aktywności ruchowej osoba ma jednak jakiś sport, który lubi (nie mam oczywiście na myśli np. szachów…) Może to być badminton, tenis, jeżdżenie na rolkach, pływanie, biegi… przykłady można mnożyć. Każdy więc powinien znaleźć coś dla siebie i nie pozwolić swoim mięśniom zanikać a fałdkom tłuszczu odkładać się… Warto dodać, że jeśli poruszamy się na świeżym powietrzu ma to wręcz zbawienny wpływ dla naszego organizmu, przede wszystkim pomaga dotlenić mózg i w efekcie ułatwia koncentrację i zdolność zapamiętywania (więcej).