Zasady Etyki Piłkarskiej, Zasada właściwej proporcji, cz.1

Zasada 1. Piłka nożna jest sportem, toteż nie należy jej traktować ani wyżej od ważnych spraw życia, indywidualnych i społecznych, ani też niżej, degradując ją do poziomu niskich instynktów, handlu lub uprzedmiotowienia człowieka (ZASADA WŁAŚCIWEJ PROPORCJI).

W ostatnich latach media wciąż koncentrują się na harmonijnym rozwoju ludzkiego ciała. Zachęcają do nadawania mu możliwie najpiękniejszych kształtów, przestrzegania diet oraz prowadzenia zdrowego stylu życia, który zapewniłby nam dobrą kondycję fizyczną i długie życie. Tymczasem człowiek posiada nie tylko ciało, ale również umysł i ducha.

Wyznaczając sobie ambitne cele, pracujemy bardzo ciężko, coraz ciężej. Niejednokrotnie godzinom spędzonym w pracy towarzyszy zamartwianiem się o to, czy następnego dnia tę pracę będziemy nadal posadać. Lęk przed jej utratą wprowadza niepokój i nerwy. Recesja ekonomiczna w Ameryce zmusza nas to tego, że jestesmy jeszcze bardzej zajęci, zabiegani, zalatani. To prowadzi do coraz większego zmęczenia. Nie ma przez to poczucia, iż nasza praca i wysiłek prowadzą do czegoś wartościowego. I nawet kiedy osiągamy jakiś sukces, jakiś cel, to mamy wątpliwości, czy jest on odpowiedni i właściwy. Brak bowiem w tym radości przeżywanego życia. Myślimy częściej o tym, co było, niż o tym, co jest przed nami, a przecież nasze życie to „tu i teraz”.

Człowiek nie jest robotem i jeśli czujecie, że tak właśnie jest, to oznacza, że w naszym życiu brak jest pewnej harmonii i równowagi życiowej. Zasada zastosowania właściwych proporcji została zachwiana. Mając przed sobą tyle możliwości i wyborów, nie zawsze potrafimy wybierać dobrze. Rozdarci pomiędzy obowiązkiem robienia tego „co musimy”, a potrzebą kontaktów z innymi, mamy poczucie, że w imię tego obowiązku odwracamy się od wszystkiego, co niesie nam radość. W imię racjonalności niszczymy naszą spontaniczność, patrząc jak życie przecieka nam pomiędzy palcami. Wydaje się, że taka świadomość wśród domowników, kolegów, przyjaciół, jest coraz powszechniejsza.

Tymczasem odnalezienie harmonii oraz ustalenie właściwych proporcji w naszym życiu, jest jedynym sposobem na odzyskanie radości, a przede wszystkim poczucia sensu. Harmonijne życie jest procesem i kierunkiem, nie powinno zatem być celem samy w sobie. Aby odnaleźć ten kierunek należy pozbyć się zwątpienia i złej samooceny, a także należy przezwyciężyć zahamowania i lęki oraz opór wobec wszelkich zmian. Marzenia należy przekształcić w plan działania. Harmonia życia to umiejętność decydowania, ale i równowaga między rodziną, szkołą, sportem, rozwojem fizycznym, psychicznym i duchowym. Potrzeba nam zatem zachować właściwe proporcje między rzeczami, a ludźmi; między „posiadaniem”, a „byciem”, między pracą i modlitwą.

W naszym życiu ważna jest równowaga (indiferentia) w sferze emocji i uczuć. Potrzebna jest zasada zachowania pewnych proporcji. „Niepoukładanie” w sferze uczuć może wprowadzić chaos, który potrafi manipulować człowiekiem. Człowiek zachowuje się wtedy tak, jak niechciałby się zachowywać. Tymczasem człowiek powinien kierować swoimi uczuciami tak, aby osiągnąć wyznaczony cel, którym jest, wg św. Ignacego, założyciela jezuitów, „bycie z Bogiem, w niebie”; czyli cel ostateczny, dla którego zostaliśmy stworzeni. Zasada zachowania własciwych proporcji pomaga nam w stawaniu się coraz bardziej, w pełni, człowiekiem.